Πολλές φορές οι γονείς προσπαθούν να αποφασίσουν ποια είναι η κατάλληλη ηλικία για να πάρουν τα παιδιά τους στην πρώτη Ορθοδοντική τους επίσκεψη.
Κατά καιρούς έχω ακούσει πολλά επιχειρήματα από γονείς που λένε » δεν ήξερα, νόμιζα ότι είναι πολύ μικρός, μα ακόμη δεν έχει βγάλει την μόνιμη οδοντοστοιχία του». Όσο και αν ακούγεται παράξενο η πρώτη επίσκεψη στον Ορθοδοντικό πρέπει να γίνεται γύρω στην ηλικία των έξι χρονών.

Οι λόγοι που πρέπει να γίνεται αυτό, είναι αρκετοί. Καταρχήν διάφορα προβλήματα τα οποία μπορούν να παρουσιαστούν στο παιδί σε μικρότερες ηλικίες μπορούν να αποφευχθούν πριν οδηγήσουν σε μεγαλύτερα και δυσκολότερα προβλήματα.

Ας πάρουμε για παράδειγμα τα αναπνευστικά προβλήματα που μπορεί να έχει ένα παιδί. Η δύσπνοια που προκαλείται συχνά από ρινικό διάφραγμα αναγκάζει το παιδί να αναπνέει από το στόμα, γεγονός το οποίο διαπιστώνεται συχνά από τα κατάλοιπα σάλιου που βρίσκουμε στο μαξιλάρι του παιδιού το πρωί όταν ξυπνά. Όταν το παιδί μας δεν αναπνέει σωστά, επιφέρονται αλλαγές σε όλο το πρόσωπο του, για αυτό και συχνά παρουσιάζεται στένωση στην άνω γνάθο και μικρογναθία, που πολλές φορές εμποδίζει και την κάτω γνάθο να αναπτυχθεί κανονικά. Ακόμα και στην περίπτωση που αναπτυχθεί κανονικά η κάτω γνάθος, δημιουργούνται σταυροειδείς συγκλίσεις.( ο κάτω φραγμός συγκλείνει εξωτερικά του άνω φραγμού. κατάσταση αντίθετη από την φυσιολογική σύγκλειση).

Η πρόωρη εξαγωγή και η μη θεραπεία τον νεογιλών δοντιών που έχουν προβλήματα τερηδόνας, μπορεί να οδηγήσει σε αλλαγές στην ανάπτυξη του οδοντικού φραγμού και σε ορθοδοντικά προβλήματα.

Η παραλειτουργική έξη της τοποθέτησης κάποιου δακτύλου αλλά και του κάτω χείλους στη στοματική κοιλότητα, συνήθης σε παιδιά μικρότερης αλλά και μεγαλύτερης ηλικίας, η προώθηση της γλώσσας μεταξύ τον δοντιών και πολλές άλλες παιδικές συνήθειες, δημιουργούν ορθοδοντικά προβλήματα, αν και πολύ συχνά περνούν απαρατήρητες από τους γονείς.

Και φυσικά ας μην ξεχνάμε την γενετική προδιάθεση που έχουν πολλές φορές τα παιδιά, από γονίδια γναθικών ανωμαλιών που παρουσιάστηκαν στους προγόνους τους, και μεταφέρονται στης νεότερες γενεές.

Όταν το παιδί φτάσει στην ηλικία των έξι χρονών, ο Ορθοδοντικός μπορεί να αποτρέψει την επιδείνωση του προβλήματος, με προορθοδοντική θεραπεία ούτως ώστε να επηρεάσει την ανάπτυξη τον οστών και να διορθώσει τα πλείστα ορθοδοντικά προβλήματα προτού το παιδί ενηλικιωθεί, αποφεύγοντας έτσι πιθανόν εξαγωγές δοντιών η χειρουργικές επεμβάσεις.

Έτσι φέρνοντας το παιδί εγκαίρως στον Ορθοδοντικό, μπορεί να αποφευχθεί η μελλοντική ταλαιπωρία του παιδιού, οι εξαγωγές και πολυδάπανες θεραπείες με χειρουργικές επεμβάσεις.